Geef mij maar nasi goreng met een gebakken ei
Wat sambal en wat kroepoek en een goed glas bier erbij
Als kind zijnde ben ik met verschillende eetgewoontes groot gebracht. Mijn moeder is Nederlandse, mijn vader Indo. Meestal krijg je de eetgewoontes door van je moeder, die is toch in de traditionele huishoudens degene die het eten verzorgt en, belangrijker nog, de gewoontes en gebruiken van het land van haar herkomst doorgeeft. Mijn moeder heeft gelukkig de eigenschap om ook andere gewoontes en gebruiken ruimhartig toe te laten in haar leven dus de indische keuken en gebruiken waren ons als gezin niet vreemd. Mn vader at regelmatig rijst met vis met z'n handen, een aanrader trouwens hoor om eens zo rijst te eten! Regelmatig gingen we op de zondag naar onze beide opa's en oma's. Bij de hollandse kant aten we 's middags warm. Draadjesvlees, aardappelen, gekookte andijvie met jus, appelmoes en vla na. De andijvie rook je al als we de galerij opliepen. Het smaakte mij allemaal.
Bij m'n indische oma (mijn opa is overleden in een van de kampen aan de Birma spoorlijn) ging het er anders aan toe. Ik kan me niet herinneren met alleen mijn ouders en oma gegeten te hebben. Ooms, tantes, vrienden alles schoof aan of kwam onaangekondigd binnen. Allen onder het mom van 'ik was toch in de buurt' maar ik verdenk ze er sterk van dat ze het eten van mijn oma heerlijk vonden en de datum dat wij kwamen al hadden omcirkeld in de agenda's. Stoelen werden bijgeschoven, borden uit de onderste la gehaald, bestek (alleen vork en lepel) kwam op tafel. Als er vrienden later aankwamen, was het ook geen probleem, er was altijd wel een bord te vinden. Op de kachel stond een grote schaal met indische kroketten. Later kwamen we soms doordeweeks langs, ook dan stond daar die schaal.
We aten, zover ik me kan herinneren en misschien niet allemaal op één middag, natuurlijk de kroketten, soto ayam, longton, gado-gado, nasi putih met kip, groene eieren, makreel, rode bietensalade, spekkoek, pandang cake en we dronken er koffie tubruk of zoete thee bij. Je ging niet weg zonder dat je minstens twee keer opgeschept had en we kregen ook nog een tupperware doos mee met allerlei lekkers. Hoe m'n oma het voor elkaar kreeg om voor zoveel mensen te koken is mij een raadsel.
De Europese invloed van eten kreeg, toen ik volwassen werd de overhand, langzaam verschuift je smaak en je gewoontes. Het is moeilijk om tradities vol te houden.
Totdat je in indonesie komt.....
Wat een feest der herkenning. Eerst voorzichtig proeven, je speelt op safe natuurlijk. Soto ajam ken je al. Dat maar eerst dan. Langzaam komen de smaken, geuren en herinneringen terug. Voorzichtig peuzelend in een padang restaurant, nasi tjampur eten bij straattentjes langs Jalan Malioboro in Yogyakarta, heerlijke sate kambing bij een ander tentje, ik geniet met volle teugen van al het eten.
Heerlijk met teh manis ernaast schraap ik de laatste korrel rijst nog uit het plastic bordje, er wordt goedkeurend geknikt en gelachen. Als we sate ayam nemen kijken we toch een beetje verbaasd, 10 stokjes met miniscule stukjes kip wordt aangeboden. Kip is hier geen vetgemeste plofkip maar een volwassen scharminkel dat zelf z'n eten bij elkaar moest scharrelen. Een kipfilet hier is nog kleiner dan een kipkluif in Nederland, maar wat een smaken en geuren... De hoeveelheid pindasaus bij de sate ayam is ook niet meer dan een lepel groot.
Het is een aanrader om als je in indonesie bent ook eens aan te schuiven bij zo'n eettentje. De prijzen liggen meestal vast en je eet er zeker niet minder dan in een restaurant met gedekt linnen. De aankleding is anders maar de smaken zijn even goed voor een fractie van de prijs. Voor 80.000 rupiah (5 euro) eet je heerlijk met z'n tweeen. We eten alles waar we trek in hebben, het maakt ons niet uit of we aan een tafel zitten of niet, op een stoel of op de grond. De porties zijn niet groot die je krijgt, een ontbijtbordje vol. Alles is heerlijk gekruid. Vlees, vis of kip wordt gefrituurd gebakken of gegrild samen met een opscheplepel nasi aangeboden. Groenten los op een schaal erbij. Een groot glas thee maakt de maaltijd kompleet.
En dat minimaal twee keer per dag, het ontbijt probeer ik hollands te houden, nasi als ontbijt is me toch nog iets te veel van het goede.
Selamat makan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten