Geen toegang tot de Borobudur?

Wie ooit via de verschillende galerijen de top van de Borobudur ( https://borobudurpark.com/ ) heeft bezocht, is een geluksvogel. Dit Boeddhistische tempelcomplex in Midden-Java is gesloten voor het publiek. Althans, een handjevol toeristen wordt weliswaar af en toe toegelaten, op basis van loting en na betaling van een fors bedrag. Maar het overgrote merendeel van belangstellenden kan alleen via de tuin dit wereldwonder aanschouwen. 

Volgens de krant Tempo bezochten voor de Covid-pandemie gemiddeld 10.000 toeristen per dag de tempel. Gesteld wordt dat vooral de mensen die de zonsopkomst of -ondergang wilden zien, op de beelden klommen voor een beter zicht. We hoorden ook een theorie dat er veel werd beschadigd door Indonesische kinderen die de Borobudur met hun familie bezochten. Hier in Indonesië zouden kinderen behoorlijk vrij worden gelaten en weinig gecorrigeerd, zo was het verhaal, waardoor er bijvoorbeeld namen werden geschreven op de eeuwenoude muren en stupa’s (religieuze bouwwerken) werden beklommen. 

Eerst werd van februari 2020 de bovenste galerijen afgesloten voor bezoek. De chef van het Borobudur Conservation Centre zei destijds dat dit ‘Unesco Werelderfgoed ook bewaard moet blijven voor de komende duizend jaar’. Blijkbaar was deze maatregel niet afdoende. En aangezien Indonesië al die tijd nauwelijks toegankelijk was voor toeristen, moeten het wel de eigen inwoners zijn geweest die zich niet hebben kunnen gedragen. In juni 2022 presenteerde het Ministerie voor Toerisme het plan de toegangsprijzen voor het complex behoorlijk te verhogen. 

En uiteindelijk dus ook de maatregel te nemen om het complex alleen voor 1.200 mensen per dag voor honderd dollar toegankelijk te maken.
Vooraf hebben we flink getwijfeld of we naar de Borobudur zouden gaan. De toegangsprijs was nu 45 dollar pp (inclusief de toegang overigens voor het Hindoeïstische tempelcomplex Prambanan) en we konden alleen in de tuin rondom de Borobudur lopen.

Een alternatief was om de tempels te bekijken vanaf een berg er tegenover. Dat hebben we eerst gedaan. Na anderhalf uur rijden vanuit Yogyakarta kwamen we bij de berg Punthuk Setumbu. Er was een prima betegeld wandelpad naar de top aangelegd. Boven kon je vanaf een platform in de verte inderdaad de Borobudur zien. Maar heel in de verte. We besloten toch te gaan en daar hebben we geen spijt van gekregen. In de tuin kunnen bezoekers een trap nemen waardoor je bovenop langs de muren om dit wereldwonder kunt lopen. Je ervaart de grootsheid ervan, ziet de reliëfs op de verschillende niveaus, de waterspuwers aan de zijkanten van elke galerij. Het was prachtig. En als het dan nodig is om de toegang te sluiten zodat dit schitterende complex voor de toekomst behouden kan blijven, dan is dat maar zo.