Heb je wel eens gehoord van het stadje Muscle Shoals in de staat Alabama? Nou ik niet, maar inmiddels weet ik dat hier een studio is waar in de jaren ’60 en ’70 de ene hit na de andere werd geproduceerd. Aretha Franklin, Percy Sledge, Paul Simon en ook The Rolling Stones, Cher, Linda Ronstadt en Rod Stewart zijn slechts enkele van de tientallen muzikanten die in de Muscle Shoals Sound Studio opnamen maakten. Chase Brandon is curator van de studio - “Ik zou dit geen museum durven noemen” – en hij vertelt er meer dan een uur begeesterd over.
Het is eigenlijk een ingeving om deze muziektour te boeken. Het plan is vandaag weer een mooie wandeling in het bos te maken. Bij het rondneuzen op internet stuiten we echter op een lied van de Amerikaanse band Lynyrd Skynyrd. In ‘Sweet home Alabama’ zingt de band onder andere over de studio en de befaamde sessiemuzikanten The Swampers die allerlei opnamen begeleiden. ‘….Now Muscle Shoals has got the Swampers, And they’ve been known to pick a song or two (yes, they do)…’. Dit refrein is een ode aan de vier geniale muzikanten die in staat zijn elke artiest naar een hoger muzikaal niveau te brengen. Het liedje van Lynyrd Skynyrd, van wie de meeste bandleden overigens omkwamen bij een vliegtuigongeluk, staat elk jaar in de Top 2000. In 2005 was de hoogste notering op plek 237, een piek die waarschijnlijk te maken heeft met de gelijknamige film met Reese Witherspoon.
Onze gids Chase brengt ons eerst naar de kelder van het pand. Daar vertelt hij over The Swampers. Deze studiomuzikanten werken eerst bij FAME Recording Studios maar uit onvrede over salaris beginnen zij een eigen opnamestudio in Muscle Shoals. Cher is de eerste artiest die hier haar liedjes laat opnemen. Al is deze lp niet erg succesvol, het nieuws doet de ronde dat hier uitstekende muzikanten werken. David Hood, Roger Hawkins, Jimmy Johnson en Barry Beckett, de namen zeggen me niet zoveel. Wanneer ik de lijst met liedjes zie waarop zij spelen, krijg ik diepe bewondering voor hun professionaliteit.
In de kelder is ook een geheime bar. In delen van de staat Alabama waren nog lange tijd ‘dry counties’ waar alcohol verboden was. De artiesten hadden zo hun eigen manieren om een glaasje te kunnen drinken. Met een flinke tik op de houten wand in de kelder is de bar toegankelijk. Daarna gaan we via een deur buitenom naar de opnamestudio. De technici zaten in een kleine kamer, die links en rechts vol apparatuur staat. In de studio is er een hoek voor de verschillende muzikanten, voor de drummer is er een aparte, glazen ruimte om de anderen niet te overstemmen. Chase laat ons alles zien en bovenal verlevendigt hij de tour met diverse anekdotes of details. Ook laat hij verschillende nummers horen die bij zijn verhaal passen. The Swampers waren professionals maar Chase doet niet voor hen onder in zijn rol als gids.
Alabama is een zuidelijke staat, waar in de jaren zestig het rassenconflict ook speelde, al ging het er niet zo ‘toxic’ aan toe als in Birmingham, vertelt Chase. “Muziek of muziek maken verenigt, of je nu zwart bent of wit. In de studio speelde de etnische achtergrond van de muzikanten niet mee. Waarschijnlijk ontstonden wel eens ongemakkelijke situaties wanneer ze gingen lunchen.” Als ik hem een toelichting daarop vraag, reageert hij niet. Ver voor zijn tijd ook natuurlijk. Uiteindelijk zit de tour door de studio erop. Het pandje is niet groot; de verhalen daarentegen zijn groots.
Champy’s is geweldig. Amerikaanser kan niet. De menukaart is er een om goed te bestuderen. Volgens ons zijn de porties al gigantisch en dan mag je er ook nog eens twee bijgerechten bij kiezen. Vooraf wordt aangegeven dat het eten vers wordt klaargemaakt dus het neemt even wat tijd in beslag. Wij zitten hier goed hoor. We praten met de serveerster, een jongedame met Ierse roots die graag naar Europa zou gaan, maar tegen de kosten ophikt als student. Even later komt de eigenaar kennismaken. Wanneer hij hoort dat er buitenlandse gasten zijn komt hij poolshoogte nemen. Oorspronkelijk komt hij uit Memphis maar toen hij een gezin kreeg, zocht hij betere mogelijkheden voor zijn kinderen. Openbare scholen in Memphis staan niet goed bekend en particuliere scholen zijn er peperduur, stelt hij. Hier gaan de zaken hem voor de wind. Restaurant Southern Grocery.aan de overkant van de weg, is ook van hem. Daar zijn we langs gelopen en zagen de tafels netjes gedekt. Champy’s met een uitnodigend terras en wapperende vlaggetjes trekt ons meer. Hij lacht: “Southern Grocery is een concept dat mijn vrouw heeft bedacht. Champy’s is meer zoals ik ben.”
Zoals we al vermoeden, zijn de porties groot. Het smaakt heel goed. Zelfs de ‘mac & cheese’ die ik volgens Chase moest nemen, gaat erin. Vanavond slaan we het diner maar een keer over. Morgen lonkt het ontbijt! Is Champy’s dan al open?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten