Op zoek naar een hotel in Trente of Trentino kwamen we uit op de agritur 8 Grappoli. In de omschrijving van de boekingssite werd aangegeven dat het hier een wijngoed betrof met enkele kamers, duurzaam van opzet. Benieuwd!
De toegang tot de agritur was mooi. Een piepklein weggetje met aan weerszijden oude boerderijen leidde tot een groot houten gebouw, midden tussen de wijnranken. Er was een tuin voor het gebouw met ligstoelen en een hangmat. We zagen ons daar ’s avonds al zitten, Marco met zijn ene sigaar die hij nog steeds in zijn tas bewaart tot een goed moment en met een glas wijn in onze handen. De toegangspas tot de kamer werkte niet. Je hoorde het slot reageren, maar hoe hard we ook duwden, de deur van kamer Rose bleef dicht. Dan maar de boer gebeld. Ik weet niet waar hij aan het werk was maar het duurde niet lang eer hij met een gewone sleutel opdaagde. Even snel was hij weer weg. Ik had hem nog wel wat vragen willen stellen.
Ikea-modern
De kamer was ruim en Ikea-modern. Er stond een fles water, twee kleine stukjes chocolade en een waterkoker en je kon gescheiden afval aanbieden. De vloeibare zeep in de douche rook naar lavendel. Zul je altijd zien, wilde ik hier mijn haren wassen en was er alleen handzeep. Er was geen televisie, al hebben we die tot nu toe nauwelijks of niet aangedaan. Na het eten ’s avonds duiken we tevreden maar vermoeid ons bed in na al die wandeltochten van ons.
Ik miste in de kamer een map met informatie over het wijngoed, over de streek, over de missie van deze agritur. Ook zou ik enkele kleine proefflesjes neerzetten voor de gasten met een wervende prijslijst erbij. Wel hingen er mooie foto’s van allerlei rozen in de kamer. Ik ben die middag inderdaad in een ligstoel gaan liggen met een goed boek erbij. Dat was heerlijk. Er was helaas geen wijn; wel bleek ik later vol muggenbeten te zitten op mijn benen die in het gras bungelden.
Zoet of zout ontbijt
In de directe omgeving was een goed restaurant La Cantina, waar gasten tien procent korting kregen. Marco vond het eten zo goed dat hij de korting heeft geweigerd 😊. Al met al zaten er dus wel goede kanten aan dit verblijf. Om over het ontbijt nog maar te zwijgen met de keus uit zoet (taartjes, koek, yoghurt met muesli, brood, jam en honing) of zout (kaas, salami, yoghurt, brood en honing). Bij mij beklijft echter het gevoel van een gemiste kans. Zo werd de vloer ’s avonds nat. Marco had ergens gelezen dat er een koelsysteem onder de vloer zat. Misschien moest de tuindeur open of juist niet om die nattigheid te voorkomen? We wisten het niet.
Toen we na twee overnachtingen afrekenden, zag ik bij de kassa een prijslijst staan en een opsomming van producten, zoals wijn, honing, honingpollen. Tjeetje, dat had ik veel eerder willen weten! Op de website las ik dat hier al vier generaties actief waren op dit wijngoed. Had daar nou een mooi verhaal over gemaakt en in die map in de kamer gestopt! Nee, dan doen Nina en Faldy het qua marketing veel beter met Mama’s Homestay. Heb je wel eens gekeken op hun website trouwens? Trotse (schoon)moeder, sorry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten