De zeven geheimen van Turijn

Wat is Turijn verrassend. De stad staat vol met paleizen (22), grote pleinen, musea (circa 40), terrassen en restaurants waar je heerlijk kunt eten. Wat Milaan is voor liefhebbers van mode, is Turijn voor ‘foodies’. We gingen hier zelfs weer een dagmenu als lunch nemen en dan ’s avonds nog eens warm eten. In de stad liepen we van plein naar plein en van paleis naar paleis. We besloten de volgende dag met een gids op pad te gaan omdat we ook benieuwd waren naar het verhaal erbij en dan schiet de info op een mobiel tekort.

Na wat zoeken op internet kwamen we uit bij Freetour.com. Die site zag er goed uit en het initiatief werd charmant gebracht. Er werd vooraf geen bedrag vastgesteld; na afloop mocht je de gids geven wat je de wandeling waard vond. Om 11 uur die ochtend zou de gids met een gele paraplu (dat element was dan wel weer ouderwets, vind ik) op een plein staan. Mateo heette hij, overigens een Spanjaard die geschiedenis had gestudeerd, gereisd en hier nu woonde. Hij was goed.

Niet roeren in bicerin
De twee uur durende wandeling zou gaan om zeven geheimen van Turijn. Een interessante rode draad. We hoorden over het huis Savoye dat hier eeuwenlang heeft geregeerd en aan de basis heeft gestaan van de eenwording van Italië. Matteo gaf ook tips, bijvoorbeeld hoe je bicerin moet drinken. Een traditionele warme drank in Turijn met espresso, chocolademelk en room, waarin je niet mag roeren. Dat is hier eenzelfde doodzonde als spaghetti doorsnijden. We zagen die middag twee toeristen het drankje bestellen en ja hoor… roeren in het glas. De serveerster reageerde als door een wesp gestoken haha.

Natuurlijk hebben we tijdens deze wandeling met gids nog maar een tipje van de sluier gezien van Turijn. Het is immers de vierde grote stad van Italië met meer dan een miljoen inwoners. Bijzonder vond ik om (een kopie van) de veronderstelde lijkwade van Christus te zien in de basiliek, die gratis toegankelijk is. Ook weten we nu dat we de vinger van Columbus moeten aanraken om nog eens terug te keren, dat we als een echte Turino op de ballen van de bronzen stier voor de deur van Caffè Torino moeten gaan staan met onze linkervoet en dat de stier als symbool van de stad eigenlijk verkeerd is gekozen door Caesar. De mensen hier noemden zich destijds het volk van Taurus, dat betekende in hun Keltische taal berg, bergvolk dus. Julius Caesar dacht dat ze de stier bedoelden en zo komt het dat de Turijnse vlag, het Turijnse schild een stier in het midden hebben in plaats van een berg. Grappig hè?

Schitterend uitzicht
Het was een heel leuke wandeling met ook leuke andere deelnemers, die we daarna in de stad regelmatig tegenkwamen. ’s Middags hebben we een tip van Mateo opgevolgd. 

Aan het einde van de Via Po moesten we de rivier de Po oversteken en dan omhoog lopen naar de kerk di Santa Maria del Monte dei Cappuccini. Vandaar heb je een schitterend uitzicht over de stad. We hebben de extra kilometers maar gelopen en weer eens een berg op geklommen en inderdaad genoten van het zicht.

De stad is echt bijzonder en mooi. En die geheimen van Turijn moet je zelf maar eens komen ontdekken. Wij blijven nog een dag extra!