Onze reis naar Indonesië was voor de tweede keer geannuleerd: net als in juni 2020 zette de Covid-pandemie ook dit keer een streep door de rekening. Net zoals bij zoveel andere vakantiegangers. Maar het negatieve reisadvies verviel en onder andere Portugal bleek ‘geel’, net zoals Nederland. Zo boekten we ongeveer een week voor vertrek een vlucht naar Porto en huurden een auto voor tien dagen.
De pracht en praal van katholiek Portugal dat ooit vreselijk rijk was. Ben je wel eens in het station Sao Bente in Porto geweest en heb je ook je nek verrekt aan het schitterende tegelwerk aan de wanden en het plafond?
Natuurlijk zijn we ook naar enkele porthuizen gegaan om misschien nog ideeën op te doen voor het Jenevermuseum. Een rondleiding in een porthuis eindigt steevast met een proeverij. Een verschil met een proeverij in Schiedam is dat bezoekers in Porto gelijk een menukaart krijgen zodat je nog andere port kunt proeven en waarop ook de prijzen staan van de verschillende flessen port. Dat nodigt toch eerder uit om een aanschaf te doen, al gaat het in Schiedam natuurlijk niet om de verkoop van drank 😁 maar om de kennis van het product te vergroten.
Na een paar dagen in Porto te hebben gezworven, zijn we de huurauto op gaan halen. Al had de verhuurder in Nederland verzekerd dat we alle benodigde verzekeringen hadden, werden we toch bijna verleid om een diesel te nemen en om een verzekering te nemen voor het geval we de sleutel zouden kwijtraken.
Dank Sunny cars voor de waarschuwing! De wegen in Portugal zijn goed en het is niet druk op de (tol)wegen. We rijden dus als een blij ei rond hier. De vraag is waar gaan we heen na Porto? Ciao, oh nee sorry, Tchao!
PS. we zijn helaas geen viefe vijftigers meer, maar hebben nog geen leuke nieuwe naam kunnen verzinnen. Suggesties?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten