Onderweg in Portugal deel VI

Vanuit de Douro-vallei rijden we naar Coimbra. We kiezen voor een secundaire route dus gaan niet via een tolweg. Daarmee zijn we wel anderhalf uur langer onderweg maar de route tussen de heuvels maakt heel veel goed. Het is hartstikke stil op de weg. We willen ergens een stop maken en een kop koffie drinken. Veel restaurants en cafetaria’s zijn nog dicht vanwege het gebrek aan bezoekers door de Covid-pandemie. Telkens als we een uitspanning zien, zijn we er eigenlijk al voorbij en Marco weigert om met tachtig kilometer per uur een haakse bocht te nemen.
Bij een benzinestation lukt het ons op tijd de afslag te nemen. Het lijkt wel zo’n Amerikaanse roadmovie: een stoffige weg, een stoet motorrijders en een cafeetje met terras in de brandende zon. Ik bestel binnen voor 2,80 euro twee koffie en twee pastel nata, ronde bladerdeeg gebakjes met pudding. Ik stel me helemaal niks voor hoor maar opeens staan er in de zaak vijf, weliswaar oudere, Portugezen me nieuwsgierig aan te staren. Waar komen die hier nu opeens vandaan? Een gesprek aanknopen is niet makkelijk, is mijn ervaring. Tot nu toe spreken vooral Portugezen die in het toerisme werken, Engels. 

Wanneer we iets bestellen, krijg ik ook meestal hetzelfde als Marco. Vanmorgen nog vroeg hij om een koffie met melk. In het Portugees vroeg de dame of ik dat ook wilde. ‘Nee, geen melk’ en ik schudde tegelijkertijd ‘nee’ met mijn hoofd. Ik wilde namelijk een decafeïne-koffie. Maar voordat ik mijn bestelling kon opgeven, kreeg ik ook zo’n zelfde koffie met hetzelfde broodje! En dat is niet eenmaal hoor. We hebben nu afgesproken dat ik eerst bestel maar moeten nog zien of dat werkt.

Coimbra is trouwens een superleuke stad. Je loopt je wel rot met al die heuvels en oude binnenstad met smalle straatjes. Er is een mooie, oude universiteit en dus zijn er ook veel jongeren. 

’s Avonds zitten er studenten Geografie uit Kroatië aan een tafel naast ons. Het bevalt ze goed, vertellen ze (in Engels) al zijn ze hier maar 1 semester. Het leuke is dat aan een tafeltje aan de andere kant een groep studenten zit, onder wie een Nederlander. Hij studeert werktuigbouwkunde. Ook hij heeft het prima naar zijn zin. De Kroaat volgt op zijn mobiele telefoon het EK voetbal en geeft ons door dat Holland heeft gescoord. De Nederlandse student probeert ook te kijken maar die uitzending loopt wat achter. We geven het nieuws door aan het andere tafeltje. Zo gaat dat nog verder met de 3-2. Sport verbroedert he?