Alpendorpje op de Etna

We zijn pas ruim een etmaal op Sicilië maar het lijkt alsof we al dagen van huis zijn. Vanmorgen gingen we onze huurauto ophalen bij de firma https://www.noleggiare.it. Bij aankomst woensdagavond liet het bedrijf telefonisch weten dat er door de vertraging van de vlucht geen auto meer beschikbaar was. Niet voor één gat te vangen, hebben we toen een auto gehuurd voor één dag bij een andere maatschappij. Nu wilden we echter de auto ophalen die we hadden gereserveerd.

Bij het kantoortje vlakbij de luchthaven in Catania stond al een rij wachtenden. Bij het naastgelegen kantoor van Hertz was de doorstroming beter. Daar betaal je het volle pond maar blijkbaar word je daar gelijk geholpen want er was geen rij. Een moeder met kindje van negen maanden begon te schelden tegen haar man, gefrustreerd over de lange wachttijd. Uit de koffer werd een apparaat gehaald, een potje met poeder en even later werd de baby tevreden gesteld met wat eten. De efficiënte aanpak van de moeder was in schril contrast met die van het autoverhuurbedrijf. Tjonge, jonge, we hebben daar ruim anderhalf uur staan wachten op onze auto, die we eigenlijk een dag van tevoren hadden gehuurd.

Eindelijk konden we om een uur of half twee op weg. Op naar de Etna. Via een kronkelweg die net breed genoeg was om een tegenligger te passeren, reden we naar ruim 1900 meter hoogte. Daar was een soort Alpendorpje met een reeks toeristenwinkels, snackbars en een gondelbaan waar je voor 80 euro per persoon een stukje naar boven werd vervoerd. In plaats daarvan hebben we een stuk van een berg beklommen, zwart gruis met aan zijkanten wat grotere brokken zwart steen. Dat stuk van de Etna was een onherbergzaam deel, dat eruit zag als een maanlandschap. Wel bijzonder om mee te maken.

Door de wolken werd het volle zicht op de vulkaan veelal voorkomen. Misschien dat we morgen tijdens de autorit vanaf de noordkant de Etna in volle glorie kunnen aanschouwen. Het weer is prettig, zo’n 21 graden. Morgen hoeven we niets, behalve aan het einde van de dag te arriveren in ons volgende hotel. We hoeven geen vlucht te halen of om te boeken, geen auto te huren, geen stress! Het moet niet gekker worden. We laten Riposto achter ons, een enigszins verwaarloosde stad in de grotere agglomeratie rondom Catania, direct aan de Ionische Zee. Ben benieuwd naar onze volgende halte, Cefalu. Tot morgen!