Ziek zijn in Palermo

 Palermo. De naam alleen al levert spannende associaties op, althans bij mij. Hoofdstad van Sicilië en bakermat van de Cosa Nostra, de mafia op dit eiland. Zou je hier iets van merken? Kom je in de stad personen tegen van wie je denkt ‘die ziet er niet bonafide uit’? Wat merk je ervan?

Ik zal je vertellen, als toerist kijk je waarschijnlijk door een roze bril hier. De stad boeit, er staan prachtige barokke gebouwen en er zijn van die smalle straatjes waar net een Fiatje doorheen kan rijden, met de was wapperend aan de lijnen vanaf de eerste verdieping. Het valt ons wel op dat overal zoveel afval ligt. Al dagen denken we dat het de ophaaldag is van de plaatselijke Irado maar telkens worden de bergen hoger. Ook in het straatbeeld liggen flessen, plastic, hondendrollen – wel netjes verpakt in een afvalzakje – en glas. Uit media weet ik dat de mafia regeert over het ophalen van huisvuil. Dat schijnt een verdienmodel van jewelste te zijn hier.

Behalve het vuil op straat is Palermo een fijne stad om te bezoeken. Er is van alles te zien, er zijn overal restaurants en de mensen zijn aardig en voorkomend. Wij hebben een kamer geboekt in een B&B vlakbij de haven. Bovendien loop je zo het centrum in. Ideaal. Er is voor mij een grote maarrrr. Als de deur openging van de B&B, kwam je een walm van een verfrissingsgeurtje tegemoet. Ook in de kamer was de geur overheersend. Volgens mij was er ergens een apparaatje dat geactiveerd werd door beweging. Ik kon het echter niet vinden.

Die avond brak de overheersende walm me op. ’s Nachts werd ik wakker en merkte dat de geur minder werd, ja we bewogen natuurlijk niet door de kamer. Nadat de wekker was gegaan en we ons gereed maakten voor een nieuwe mooie vrije dag, werd ik steeds beroerder. Ik moest ook overgeven. Ik weet nog dat ik mijn spullen heb gepakt en naar buiten ben gerend, de frisse lucht in. Bij verschillende ontbijtgelegenheden rondom onze flat probeerde ik een gewoon broodje te kopen. Jammer voor mij. De Sicilianen houden van een zoet ontbijt. Croissants met pistache-vulling of brioches met room. Er zijn wel broodjes: met kaas, salami, olijven. Geen goed idee als je maag telkens ronddraait en je ook nog eens voelt dat je dicht in de buurt van een toilet moet blijven. Zielig he, ziek zijn in Sicilië 😊.

Ik heb telkens nog een tegenzin als ik een zaak binnenkom en zo’n verfrissingsgeur ruik. Gelukkig moesten we die dag een oversteek maken met de auto van noord naar zuid, dwars door de bergen en kon ik in de auto zitten, raampje open, genietend van het landschap. Op naar een volgend avontuur. Ciao!