We zijn pas ruim een etmaal op Sicilië maar het lijkt alsof we al dagen van huis zijn. Vanmorgen gingen we onze huurauto ophalen bij de firma https://www.noleggiare.it. Bij aankomst woensdagavond liet het bedrijf telefonisch weten dat er door de vertraging van de vlucht geen auto meer beschikbaar was. Niet voor één gat te vangen, hebben we toen een auto gehuurd voor één dag bij een andere maatschappij. Nu wilden we echter de auto ophalen die we hadden gereserveerd.
Bij het kantoortje vlakbij de luchthaven in Catania stond al
een rij wachtenden. Bij het naastgelegen kantoor van Hertz was de doorstroming
beter. Daar betaal je het volle pond maar blijkbaar word je daar gelijk
geholpen want er was geen rij. Een moeder met kindje van negen maanden begon te
schelden tegen haar man, gefrustreerd over de lange wachttijd. Uit de koffer
werd een apparaat gehaald, een potje met poeder en even later werd de baby
tevreden gesteld met wat eten. De efficiënte aanpak van de moeder was in schril
contrast met die van het autoverhuurbedrijf. Tjonge, jonge, we hebben daar ruim
anderhalf uur staan wachten op onze auto, die we eigenlijk een dag van tevoren
hadden gehuurd.
Eindelijk konden we om een uur of half twee op weg. Op naar
de Etna. Via een kronkelweg die net breed genoeg was om een tegenligger te
passeren, reden we naar ruim 1900 meter hoogte. Daar was een soort Alpendorpje
met een reeks toeristenwinkels, snackbars en een gondelbaan waar je voor 80
euro per persoon een stukje naar boven werd vervoerd. In plaats daarvan hebben
we een stuk van een berg beklommen, zwart gruis met aan zijkanten wat grotere
brokken zwart steen. Dat stuk van de Etna was een onherbergzaam deel, dat eruit
zag als een maanlandschap. Wel bijzonder om mee te maken.
Door de wolken werd het volle zicht op de vulkaan veelal voorkomen.
Misschien dat we morgen tijdens de autorit vanaf de noordkant de Etna in volle
glorie kunnen aanschouwen. Het weer is prettig, zo’n 21 graden. Morgen hoeven
we niets, behalve aan het einde van de dag te arriveren in ons volgende hotel.
We hoeven geen vlucht te halen of om te boeken, geen auto te huren, geen
stress! Het moet niet gekker worden. We laten Riposto achter ons, een enigszins
verwaarloosde stad in de grotere agglomeratie rondom Catania, direct aan de
Ionische Zee. Ben benieuwd naar onze volgende halte, Cefalu. Tot morgen!