Java of Bali

Java of Bali

In het vliegtuig terug naar Nederland hebben we onafhankelijk van elkaar  opgeschreven naar welk eiland de voorkeur uitgaat: Java of Bali.

Natuurlijk niet vreemd om te vermelden dat we allebei voor hetzelfde eiland gekozen hebben (met een becakbanddikte  verschil overigens).

Marco:

Java!

Marianne:

Java

Marco:

Voor mij was Java de portal voor Indonesië, dus dat was een pluspunt. Java is ook veelzijdiger, vrolijker. Er zit veel meer dynamiek op dit eiland, de cultuur is hier breder en de hectiek van de steden is verslavend. Het zuigt je op en laat je niet meer los. De mensen zijn van een bevrijdende openheid. Als je je door de vele verkopers heen kan doorworstelen en je de hitte niet meer voelt wordt alles mooier, maar daar moet er wel eerst doorheen.

Als je last blijft houden van de warmte of van de vele vragen om op de foto te mogen heb je het zwaar. Natuurlijk telde het ook mee dat op Java toch het grootste deel van de jeugd van m’n vader zich afspeelde.

Bali vond ik zachter, weker misschien, toch te veel van hetzelfde (maar wel van een ongekende schoonheid). Bali pakte me niet zo als Java dat deed.

Misschien dat de uitkomst anders zou zijn als we andersom de reis hadden gemaakt? Ik betwijfel het

Marianne:

Bali heeft een prachtige natuur, de rijstvelden zien er daar op z’n mooist uit. En bij ieder huis staat wel een fraaie tempel. De mensen zijn open en aardig. Toch kies ik voor Java omdat elke stad daar weer anders is. Bali vergelijken met Java voelt enigszins als Bergen aan zee met Amsterdam vergelijken: Een leuk stadje tegenover de grote stad.

Mooiste stad:

Marco:

Yogyakarta was voor mij de leukste stad. De mensen daar zijn (gevoelsmatig) rijker qua cultuur en omgang met elkaar, verfijnder is misschien het juiste woord. Een heel ontspannen stad, die overigens maar moeilijk z’n pareltjes prijsgeeft. Om Yogyakarta te waarderen moet je er echt langer dan 1 dag zijn. Er is gewoon te veel te zien. Niet alleen in de stad maar ook de omgeving is prachtig!

 

Marianne:

Vooropgesteld dat we maar een beperkt aantal steden hebben gezien, maar Yogya is heel bijzonder. Daar komt volgens mij ook omdat het een echte universiteitsstad is, waardoor er veel jonge mensen zijn. Er zijn ook veel eethuisjes en plekken waar mensen elkaar ontmoeten. De sfeer is relaxt. Aan de andere kant heb je ook het statige van de kraton, het paleis van de sultan, waardoor je als bezoekers met je neus op de eeuwenoude cultuur wordt gedrukt. Yogyakarta werd voor ons ook bijzonder vanwege de hartelijke ontvangst bij B & B Alamanda. Gastheer Frans had zijn strepen verdiend als manager op cruiseschepen en als gast word je hier echt in de watten gelegd, alsof je op een zessterrenboot zit. De vriendelijkheid van Richie maakt dat je er daar thuis voelt.

Wat maakte de meeste indruk:

Marco:

Jakarta door de hectiek en dynamiek, de leuke dingen die we gedaan hebben daar .

De Borobudur indrukwekkend heiligdom, ondanks de drukte van dagjesmensen en scholieren die hier verplicht naar toegaan en niet echt interesse hebben in het complex.

Yogyakarta de verfijning

Yoglo Restaurant Bu Rini in Salatiga midden in de sawah bij zonsondergang.

Bali, de mystieke deken die daaroverheen hangt.

Marianne:

De vuurvliegjes ’s avonds die over de sawah’s heen dwarrelen in Yogyakarta.

De ongelooflijke vriendelijkheid van alle mensen op Java en Bali. In Solo zag een vrouw mij een rol batik bekijken. Ze tikte op mijn arm en vroeg me haar te volgen. Van de drukke pasar dook ze een wirwar van steegjes in, terwijl Marco steeds verder achterop bleef omdat hij zich afvroeg waar we heen werden geleid. Ondertussen het zweet van haar hoofd vegend en sloffend op haar pantoffels, alle Indonesiërs lijken wel te sloffen – ze lopen niet graag, vandaar dat er zo’n scala aan vervoermiddelen is – kwamen we bij een prachtige winkel aan, uit koloniale tijd. Binnen was het alleen al schitterend om de ruimten te zien met kroonluchters, zwart-witte tegels op de vloer en houten lambrisering. We hebben er bijna een sprei van batik gekocht die we eigenlijk niet nodig hebben!

Of de eigenaar van het restaurant op Bali dat ons één voor één achter op de brommer naar het hotel terug bracht omdat hij wist dat we anders een half uur moesten lopen.

Waar we allebei ook veel bewondering voor hebben is voor de mensen die hun dromen daar verwezenlijken. Zoals Frans Kouwenhoven in Yogyakarta en Sjaak de Wit van B & B Casablanca in Salatiga, ook een geweldig leuke plaats en genoeglijk B & B voor 15 euro per nacht inclusief ontbijt dat Wisthi de Wit geheel naar je eigen voorkeur maakt.