dinsdag 6 november 2012

Indonesië de reis en de verhalen

....

Niet het antwoord maar het vragen

Het is de route niet de kaart

....

Een van de leukste reizen die we (Marianne en ik)  dit jaar gaan maken is een reis naar Indonesi.
Het is in verschillende opzichten een speciale reis. Ten eerste neemt de voorbereiding voor deze reis wat meer tijd in beslag dan een weekendje naar Berlijn of Londen. Ten tweede gaan we met deze reis terug naar het moederland van mijn vader. Niet eerder voelde ik de behoefte er naar toe te gaan. Een goede vriend van mij was nieuwsgieriger dan ik naar de herkomst van mijn achternaam. Dat was voor hem reden om te googlen en in archieven te duiken. Na zijn dood afgelopen zomer voelde ik het aan hem verplicht om hiermee wat te doen. (zie augustus 2012) Het weerzien na lange tijd met mijn moeder en broers – een lang verhaal – zette me aan het denken over het familieverleden. Ik ben benieuwd naar mijn ‘roots’. Mijn nieuwsgierigheid brengt niet alleen bij mij veel emoties teweeg maar ook aan de kant van mijn vaders familie. Er komen heel wat verhalen los in ieder geval.
Mijn vader (voor) en mijn oma (rechts met oom Karel op de arm)  in Indonesië. Links van haar Oma Moes, haar moeder.

Niet de start maar het beginnen...

Waar begin je zo’n reis? Gewoon... beginnen. Maak een vaag plan, teken de reis uit op een kaart, zoek alle plaatsen op via het internet, vind hotels via bijvoorbeeld booking.com en je krijgt al snel een aardig idee hoe je route gaat lopen. We gaan 17 dagen weg, we zijn realistisch genoeg om te weten dat we niet alles te kunnen zien op deze reis maar door de beperking ben je je er wel van bewust hoe je de dagen in wil delen. Zo maken we de eerste dagen een flinke spurt door de de grote steden (1 dag Hong Kong, 1 dag Jakarta, 1 dag Bandung) en verblijven we in Yogyakarta als eerste stad wat langer.  We houden wel voldoende ruimte over voor evt. vertragingen en andere tegenslagen. Ik prent mezelf goed in dat ik mn Westerse ‘op tijd komen’ moet laten gaan. Het spreekwoord JAM KARET (tijd is elastisch) is niet voor niets een indisch spreekwoord! Ik hou er maar rekening mee.




De Route..

 




Als leidraad voor de reis door Indonesie hebben we de geboorteplaats van mijn vader en de belangrijke plaatsen van de familie gekozen. Natuurlijk vergeten we niet om ook interessante plaatsen,  monumenten en tempels in de omgeving te bezoeken.
Grofweg gaat de reis van Jakarta naar Bandung, met de trein naar Jogyakarta, dan naar Salatiga en via Semarang (de geboorteplaats van mijn vader) naar Bali (Tabanan, de geboorteplaats van mijn oma). Voordat we in Indonesië landen doen we ook nog even Hong Kong aan voor een dag. 



Via Semarang naar Denpasar Bali met Lion Air, daarna met de auto naar Tabanan

Alles hebben we zelf geregeld.  De reis hebben we zelf uitgestippeld, de hotels en de B&B zijn via booking.com en agoda.com gereserveerd en ook de interne vluchten konden we via het internet gewoon regelen. De eerste hotels hebben we puur gekozen vanwege hun ligging vlakbij het vliegveld of treinstation. Daar waar we wat langer wilden blijven hebben we bewust gezocht naar een B&B (dit vinden we wat persoonlijker dan een groot hotel) met een bijzonder gebouw in de buurt of een aantrekkelijke ligging. In Salatiga bijvoorbeeld verblijven we een aantal dagen in het B&B
Wisma "Casablanca". http://www.sjaakenwisthi.nl/

voor de omgeving zie:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ZcfMjh-p-ls


In Yogyakarta zijn we voor een aantal dagen te gast bij  Alamanda Bed & breakfast.


 Een heel enthousiaste eigenaar die ook op Facebook heel actief is.
http://www.facebook.com/alamandayogyakarta

 De reacties op een verzoek om een kamer te reserveren waren juist bij deze B&B heel enthousisast en positief. Bij de andere hotels is het allemaal (nog) wat zakelijker.
 
Het ging heel makkelijk en als je de reizen die aangeboden worden door diverse reisorganisaties als leidraad gebruikt v.w.b. de route kan er niets mis gaan. 

De Kaart...


We gaan...gewoon.... maar voordat je echt op reis kan moet je een aantal praktische dingen regelen. Zo hebben we een visum aangevraagd via de Indonesische Ambassade, hebben we een aantal prikken gehaald bij de GGenGD en de paspoorten voldoende verlengt om de reis goed door te komen.






Niet het antwoord.... 

We lezen veel, we willen alles weten op het gevaar af overvoerd te raken. Natuurlijk wil je zoveel mogelijk beslagen ten ijs komen maar je moet ook ruimte houden voor het onverwachte, vinden we.


Maar het vragen...

Het vragen blijft...........



Geen opmerkingen:

Een reactie posten