Bioscoopje pakken in Yogya

De zon schijnt, het is Nieuwjaarsdag en we zijn in Yogyakarta. Alle reden om buiten te genieten. Toch sla ik het aanbod niet af om met Richie mee te gaan naar de film ‘Avatar, The Way of Water’. Een bioscoopje pakken in een vreemd, ver land is altijd bijzonder en bovendien ben ik benieuwd naar deze nieuwe film. 

Richie kennen we sinds ons eerste bezoek in 2012 aan Alamanda, de bed & breakfast van gastheer Frans Kouwenhoven. Frans was jarenlang onder andere hotelmanager op een cruiseschip, dus service staat hoog in zijn vaandel. Die ochtend was bij het ontbijt aan de orde gekomen dat ik graag naar de bioscoop ga. Gelijk belde Frans met Richie, of hij iets te doen had die middag en met mij naar de film wilde gaan. Het gesprek ging te snel om te volgen of Richie keus had, maar feit is dat hij me om 12 uur kwam ophalen.

Richie hoorde in 2012 bij zijn staf maar inmiddels heeft hij een eigen bed en breakfast en restaurant ‘Rosella’. Gelukkig voor mij waren er op Nieuwjaarsdag geen gasten. Zo reed Richie ons rond het middaguur naar de City Mall, een afschuwelijk nep-Romeins aandoend winkelcentrum. Jammer genoeg was de bioscoop met luxestoelen al vol, dat schijnt een belevenis te zijn. Eerst leidde Richie me naar een supermarkt. De drankjes en snacks bij de bioscoop waren volgens hem twee keer zo duur. We kochten twee flesjes mineraalwater, een paar kleine zoete broodjes en voor hem nog een reep chocolade. Ik hoefde niet. Later vertelde hij bij Alamanda dat hij hoopte dat ik van alles zou kopen en dat we met bergen eten heerlijk drie uur lang film zouden kijken. Maar zelfs de chocola die ik zelf niet hoefde, heeft hij uiteindelijk nog met me gedeeld. Tja, als je een halve reep aangeboden krijgt als choco-holic dan weiger je natuurlijk niet.

Ik heb deel 1 van Avatar destijds niet echt gezien, of eigenlijk wel bekeken op een klein scherm in het vliegtuig op één van onze reizen, maar het geluid was slecht en ik snapte er niet zoveel van.
Ditmaal heb ik zitten genieten. Ik heb een traan weggepinkt, heb Richie af en toe op zijn schouder geslagen van schrik en heb hardop zitten lachen. Gelukkig was de film niet nagesynchroniseerd zodat ik alles goed kon volgen. Soms is een bioscoopbezoek in een ander land echt anders dan in Nederland, maar nu leek het in het donker net Pathé. Wel viel me op dat de voorbeschouwingen van films die nog gaan draaien, allemaal horrorfilms waren. Blijkbaar is dat een geliefd genre hier.

Aan het einde van de middag waren we weer terug bij de villa. Van het betalen van het kaartje was geen sprake, evenmin van de kosten voor de parkeergarage. Marco had op het balkon zitten lezen met een biertje en een dikke sigaar erbij. Iedereen had het naar de zin gehad. We gingen nog even met elkaar aan de grote tafel zitten bij het huis. Nu vertelde Richie pas dat hij de film voor de derde keer had gezien. Wat lief van hem dat hij toch met me mee was gegaan. Een heerlijk begin van een nieuw jaar. Veel gezondheid en geluk!