Hebben jullie nog tips voor Semarang? Op mijn vraag aan het reisagentschap Go Indo kreeg ik een lijst met leuke adressen. Eerst maar op weg naar kampung Pelangi, een buurtje dat tegen een berg aan is gebouwd en geschilderd in alle kleuren van de regenboog. Dat wordt klimmen dus, in een temperatuur van 33 graden.
Een vrolijk gekleurd bruggetje geeft toegang tot kampung Pelangi. Wij zijn zeker niet de eerste toeristen die er komen want er hangt een plattegrond bij de toegang en we kunnen kiezen uit drie wandelingen. We kiezen voor de gemiddelde afstand. Het is bloedheet en we zien de eerste trappen al steil omhoog leiden. Een kampung is meestal een besloten buurt. Vaak is er een slagboom of hek dat ’s avonds dicht gaat. Ergens aan een muur zie je een A4 hangen met namen erop en bedragen erbij. De bewoners van de kampung betalen elke week of maand een bedrag dat ze kunnen missen. Van dat spaarpotje worden medicijnen gekocht voor zieken, als ze dat geld zelf niet hebben of als er een trouwerij is, wordt er bijgelegd. Een heel mooi systeem, vind ik.
Als je zo’n toegangspoort tot een kampung in Indonesië ziet, ga er dan gewoon in. Mensen vinden het vaak heel leuk dat je hen bezoekt. Zo ook in Pelangi. Twee arbeiders vragen aan ons of ze op de foto mogen. Breed lachend en met de duimen omhoog poseren ze. Later komen we ze nog tegen op de grote weg waar ze aan het werk zijn. Ook dan zwaaien ze ons vrolijk na. In de kampung staan geen krotten, althans niet in Pelangi. De huizen staan kris kras tegen de bergwand aangebouwd maar zien er best ruim uit. We kijken even naar binnen bij een huis waar een oma op de stoep zit. “Kom een kopje koffie drinken”, en ze maakt een uitnodigend gebaar naar binnen. We maken een praatje maar hebben net ontbeten dus slaan de uitnodiging beleefd af.
Halverwege willen we de route afsnijden omdat de weg verderop nog hoger gaat. Het zweet staat al dik op onze rug. Een mevrouw wijst ons echter terug naar de route. “Jullie gaan verkeerd. Je moet die weg nemen.” Vooruit dan maar. We lopen langs een atelier waar mannen van bamboe een raamwerk maken, een soort grote ezel waarop je iets kunt plaatsen. De hele ruimte staat vol met ezels in allerlei maten. Later zien we net buiten de kampung een rij bloemenwinkels en er gaat een belletje rinkelen. Bij jubilea of trouwerijen laten de mensen hier vaak grote borden maken met tekst zoals ‘Gefeliciteerd’ van bloemen. De borden staan dan op ezels voor het huis of langs de weg. De aanvoerlijnen van dit soort producten zijn hier kort: het wordt om de hoek gefabriceerd!
Na de regenboogwijk lopen we een oude Hollandse wijk in. Waar Jakarta grossiert in wolkenkrabbers, heeft Semarang veel laagbouw. Prachtige huizen uit de koloniale tijd. Bij de Jalan Taman Jenderal Sudirman bezoeken we het ereveld Candi. Het is het enige ereveld van de zeven op Java waar uitsluitend militairen zijn begraven. Er liggen hier bijna 1.100 oorlogsslachtoffers begraven. Als militairen stonden ze regelmatig in het gelid en nu liggen ze kaarsrecht naast elkaar begraven. Het is indrukwekkend om te zien.
Natuurlijk moeten we voor dit bezoek een formulier invullen. In het kantoor staan enkele boeken van de verschillende erevelden. Ook het boek van dat in Kanchanaburi, Thailand, staat er. Opa Spruit Bleeker is overleden tijdens werken aan de Birma spoorlijn en is destijds in Thailand begraven. Ja hoor, zijn naam staat in het boek. Kippenvel.
We vervolgen onze weg door Semarang en komen al snel weer in het drukke centrum uit. Nog even langs Toko Oen dan, een eetgelegenheid die hier al sinds 1937 is gevestigd. We nemen een hete thee en een versnapering. De ‘lunpia’ waar Semarang bekend om staat, kan ons niet bekoren. Te zoet en te weinig uitgesproken qua smaak. Bovendien zit er in plaats van hete loempiasaus hier een dikke, gelly-achtige jus bij die we ook niet lekker vinden. We kiezen voor de risolles en die smaakt prima. We zijn die dag op tijd thuis om de grappige verlichte fietsen te zien waarmee families ‘s avonds op het plein voor ons hotel rijden. Het was weer een heerlijke dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten