Met een koetsje door Aswan

Zonsondergang, een prachtige tempel met immense beelden ervoor. Een perfect moment om een foto te maken. Alleen bleek het geheugen van de mobiele telefoon van Marija al helemaal vol te zitten. In deze tempel was fotograferen binnen niet toegestaan, dus dat was een meevaller. We besloten later in de stad in een telefoonwinkel een extra geheugenkaartje te kopen. Gids Ahmed zou ons daarbij helpen. 

Vanaf de tempel gingen we met een koetsje de stad Aswan in. De koetsier Youssef bleek een vrolijke man die ons wees op allerlei interessante gebouwen. Wij waren meer geïnteresseerd in de lange rijen die voor sommige winkels stonden. Vooral vrouwen stonden wapperend met briefjes in hun hand ongeduldig voor een dichte deur te wachten. Eerder had onze gids bij zo'n rij gezegd dat het ging om mensen die werk zochten. Ik vond het vreemd omdat het voornamelijk vrouwen waren, terwijl je die in het straatbeeld of in winkels nauwelijks ziet. Youssef legde uit dat vlees erg duur is in Egypte en dat militairen kortingsbonnen daarvoor krijgen. Het vlees is alleen wel beperkt verkrijgbaar. Dit verhaal geeft toch weer een andere kijk op Egypte. 

Youssef liet zijn paard langs een rijtje winkels lopen. Vanaf de bok riep hij iets. Het Arabisch is een harde taal. Het lijkt geschreeuw en gevloek naar elkaar. We begrepen dat hij op zoek was naar een winkel met de juiste geheugenkaarten. Wat een service. In het juiste winkeltje later zette de man het kaartje voor Marija in haar telefoon. Voor vier euro kan zij in ieder geval weer volop fotograferen. 

"Willen jullie een glaasje muntthee drinken?" Youssef wees op een soort terrasje. Krakkemikkerige stoeltjes in allerlei kleuren, schots en scheve tafeltjes, ernaast een sisapijp. Ik wees op mijn buik en antwoordde Onze vrolijke koetsier dat we dat beter niet konden doen. Voor Youssef was het geen probleem, hij liet de zweep neerkomen op de straat naast het paard. Hij draaide zich om. "Ik sla mijn paard niet hoor, maar dan weet ze dat ze nu harder kan lopen. We moeten zo een berg op." Sommige dieren worden niet zo goed behandeld. Voortdurend hoor je ezels balken, honden lopen schuw weg als je in de buurt komt, wat ook veel zegt, en bij veel paarden zie je de ribbetjes. Maar ja, aan afvalmanagement doen ze hier ook niet, lijkt het.

Op toeristische spots is het opgeruimd maar hier in de straten van Aswan ligt het vuil op bergen naast de huizen. Ze gooien van alles op straat, niet alleen plastick ook etenswaren. De pyramide met prioriteiten hebben ze in Egypte dan weer niet. 

Terwijl ik op het zonnedek zit te schrijven aan dit verhaal vliegt er een zwerm bijen over.het wordt echt even zwart om me heen. Mijn buurvrouw en ik duiken een beetje ineen en kijken elkaar aan. Daar gaat de koningin, wijst ze. "Er gebeurt altijd wat op dit schip. Als we denken dat we even kunnen rusten van alle indrukken, is er dit weer." Ik ga maar even een kopje koffie halen en even heerlijk niets doen! Salam.