Zo ben je op vakantie en het volgende moment ben je weer thuis. Voor de vakantie heb je in het toilet chloor gespoten en het bed netjes opgemaakt. Ken je dat? Dat je het huis netjes wilt achterlaten? Vaak doe je met een rood, verhit hoofd op de valreep van vertrek deze klusjes, je reisgenoot staat al klaar met tassen of koffers en wacht op jou. Als je thuiskomt, zou je denken dat je in een gespreid bedje terecht komt. Niets is minder waar. De wasmachine draait binnen een half uur op volle toeren, je raast met de stofzuiger door de kamers en je maakt de toiletten schoon. Pfff.
Wij kijken terug op een fijne drie weken toeren door Noord-Spanje. Het valt me op dat ik regelmatig moet uitleggen waar we dan zijn geweest. ‘Oh, in Barcelona?’ Nee, echt in het noorden. Ook Madrid ligt nog te zuidelijk. Baskenland kunnen mensen dan wel weer plaatsen, maar Galicië vergt enige toelichting. ‘Het was zeker regenachtig weer.’ Ook dat viel de afgelopen weken hartstikke mee. Het heeft inderdaad een keer geregend maar toen waren we doodmoe van het wandelen door Bilbao om een uur of vijf naar het hotel gegaan. Toen het ging regenen, zagen we de kans schoon om gewoon heerlijk op bed te blijven liggen. Benen vooruit, biertje of wijntje naast ons op het nachtkastje. Niks mis mee. Bij Santiago de Compostela gaan vaak wel wat bellen rinkelen.
Terug in Schiedam viel het niet tegen met een terrasbezoek in goed gezelschap op zondagmiddag. Zelfs de zon scheen! Een heerlijk Italiaans diner volgde (wat kan die moeder van Roxy toch koken in la Bella Rosa) en net toen we wilden afrekenen, voegde een ander stel zich bij ons en werd het nog gezelliger. Jammer dat het de volgende dag maandag was en we vroeg moesten opstaan.
Mijn vingers jeukten om wat te schrijven. Ik las de column van Han op Schiedam24.nl over ‘het grote probleem van Schiedam’. De inwoners van buurstad Rotterdam zijn met geen stok naar Schiedam toe te krijgen. Nu kan Han wel een potje bij me breken, die man zit in mijn hart maar ik was het totaal niet met hem eens. Het gaat er niet om dat Rotterdammers de voordelen van Schiedam niet zien; het gaat erom dat Schiedammers, zoals Han, er totaal niet bij stilstaan dat ze in Schiedam ook naar de film kunnen gaan.
Tijdens informatiemarkten in Schiedam-Noord een tijdje geleden sprak ik met bezoekers. Zij vertelden dat ze in het centrum van Schiedam geen leuke winkels konden vinden, dat het maar niks was in het centrum. Dan vroeg ik waar ze dan hun boodschappen of hun inkopen deden en dan was het antwoord ‘In Zoetermeer’, in Rotterdam’ of ‘in Rijswijk’. Maar niet in Schiedam. Dank je dan de koekoek dat winkeliers zich ook niet in Schiedam vestigen!
Laten we in Schiedam met elkaar afspreken dat we uit eten gaan in Schiedam (mag best wel eens in een andere stad maar niet altijd), dat we onze boodschappen doen in de Schiedamse winkelcentra en dat we hier naar de film gaan, in het Wennekerpand of aan de Noorderweg waar ‘de stoelen heerlijk zaten en met de airco alles dik in orde was’ (citaat Han). Of waar we een stuk gaan wandelen langs de weilanden rondom de stad. Want het credo 'Ik loop recht, ik loop rechtop' hoeft niet alleen te gelden in Noord-Spanje; dat kan ook in Schiedam. Dan komt alles toch nog goed.
