Het bericht dat Denk-raadslid Mehmet Erdem zijn functie zal
neerleggen, heeft mij ook verrast. De afgelopen jaren was hij een betrokken en
actief lid van de Schiedamse gemeenteraad. Jammer dat hij afscheid neemt, maar
hij zal zijn redenen daarvoor hebben. Waar ik me over verbaas en eigenlijk vreselijk
aan stoor, zijn de aanmatigende reacties op zijn besluit, die ik lees op social
media. Ik schaam me ook dat we stadsgenoten en mensen, die zich inzetten voor
de Schiedamse samenleving, op deze manier wegzetten.
“Weer 1 weg”, “Zakkenvullers zijn het”, zijn enkele reacties
op het bericht van Erdems vertrek. Ik vraag me af wie de mensen zijn die
dergelijke stuitende kwalificaties over een ander persoon zo maar op openbare
media plaatsen, wat heeft de heer Erdem hen in hemelsnaam gedaan dat ze zo
reageren? Heeft hij ze beschimpt, aangevallen, pijn gedaan of schade berokkend?
Ik vraag het me af. Of is het tegenwoordig salonfähig om bepaalde personen weg
te zetten in een verdomhoekje? Schamen we ons dan helemaal nergens meer voor?
Toevallig ben ik net ‘Nieuw-Amsterdam’ met veel plezier aan
het lezen (van Russell Shorto), waarin de auteur aantoont hoeveel invloed ons
land heeft gehad op de ontwikkeling van New York en zelfs op het huidige
Amerika. Met toch enige trots las ik dat de Nederlandse Republiek in de
zeventiende eeuw de meest progressieve en cultureel verscheiden samenleving in
Europa was. Volgens Bertrand Russell ‘is het moeilijk het belang van Holland in
de zeventiende eeuw te overdrijven, het land waar vrijheid van denken bestond’.
Toen deze maatschappij dus een kolonie stichtte op het eiland Manhattan, nam
deze kolonie dezelfde kenmerken over, de tolerantie, openheid en vrije handel
die ook in het thuisland bestonden, aldus Shorto. Deze eigenschappen maakten
New York zo uniek en waren op de lange termijn in verschillende opzichten van
fundamentele invloed op Amerika.
Waar zijn deze tolerantie, vrijheid van denken en
progressiviteit van onze voorvaderen gebleven, vraag ik me af als ik die
eendimensionale reacties van sommigen lees. Natuurlijk is het maar een
handjevol dat wat ongenuanceerds roept; de overgrote meerderheid schaamt zich
misschien ook voor dit soort reacties. Ik kan even niet anders dan mijn
frustratie hierover van me af te schrijven. Jammer dat u weg gaat, meneer
Erdem, met uw ervaring, maar ik respecteer uw besluit.
Voor nu: Een tolerant 2019 gewenst!
