Een verjaardag moet gevierd worden, ook al kunnen niet al je dierbaren er bij zijn.
Op zoek naar een duffel.
Voorafgaand aan een avondje uit eten in
Utrecht halen we eerst het verjaardagkado op. Voor de reizen die nog
komen gaan hebben we voor de jarige een duffel gekocht.
Geen rugzak (hij heeft wel twee
hengsels waardoor je het kan dragen als een rugzak) maar een grote
tas die je zowel nonchalant over je schouder heen kan gooien maar ook
gewoon als weekendtas dienst kan doen. Een handig ding dus zo´n
duffel, ijzersterk en in felle kleuren verkrijgbaar. De keuze ging
uit naar een rode van The North Face. De duffel hebben we gehaald
bij de Zwerfkei Outdoor en Travel Centre. Mooie zaak, goed geholpen
en vol met allelei leuke spullen. We gaan nog een keer terug naar
deze zaak om eens rustig alles te bekijken. http://www.zwerfkei.nl
De Keuken van Gastmaal.
Vanaf Woerden dus door naar Utrecht om
daar wat te gaan eten.
Geprikkeld door de omschrijvingen
‘duurzame producten’ en ‘biologisch vlees’ reserveren we een
tafel bij ‘De Keuken van Gastmaal’ aan de Biltstraat 5 in
Utrecht. http://www.dekeukenvangastmaal.nl
Bij dit restaurant stelt men dat het
product voorop staat, én de smaak. Dit betekent niet dat de
omlijsting bijzaak is. De zaak is smaakvol ingericht en de tafels
zijn netjes gedekt. In de vensterbanken staan kookboeken van alle
bekende topchefs. Het begint al goed met een gerechtje van het huis:
zuurdesembrood, een bakje heerlijk gekruide olijven en wilde zalm. De
voor-, hoofd- en nagerechten hebben alle een vaste prijs. Wij nemen
een driegangen menu van 35 euro.
Bonne Femme.
Wij treffen op het zomermenu nog een
terrine aan van ’t Helder-varken, met appelcider en zoetzure prei.
Fris en smaakvol! De kalfsborst gevuld met kalfsgehakt met dragon en
saliesaus heeft een garnituur bonne femme. We brengen de bediening in
verwarring door de opmerking dat het zilveruitje qua smaak bij de
kalfsborst even wennen was. Het is leuk dat de man er op terug komt
even later. Het zilveruitje blijkt onderdeel te zijn van de bonne
femme!
Het tweede hoofdgerecht met gebakken
heek, tagliatelle, sauce bouillabaisse en wilde spinazie is misschien
iets te zout. Ook de beloofde lepel om de soep te eten, wordt
vergeten.
De wijnen.
De wijnen die bij de gerechten worden
aanbevolen maken veel goed. Bij elk gerecht staat een wijnsuggestie.
Zo proeven wij de witte Cortese Piemonte, die ons weer doet wanen aan
de oevers van het Laggio Maggiore. Daarna een witte, licht kruidige
Grauburgunder, en om bij de Duitse wijnen te blijven een rode
Spatburgunder bij het hoofdgerecht. Gelukkig is er hier de
mogelijkheid een half glaasje mee te drinken bij elke gang.
Het Dessert.
Als dessert is er een kaasplankje en
een bord met drie kleine hapjes voor de zoetekauw. In deze keuken
komen we graag nog eens terug en hopelijk met meer liefhebbers van
met liefde bereide gerechten.
